ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗ

ΠΡΟΣ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ ΚΙΛΚΙΣ

ΒΟΡΕΙΟΣ ΠΟΛΟΣ ΕΛΛΑΔΑ

18 Δεκεμβρίου 2006

Αγαπημένε μου Αη-Βασίλη

Σου γράφω αυτό το γράμμα όχι για να σου ζητήσω δωράκι –είμαι πολύ μεγάλη για κάτι τέτοιο άσε που μπορώ να το αγοράσω και μόνη μου- αλλά για να σε προειδοποίησω για το τι σε περιμένει τώρα που θα κατέβεις από κει ψηλά που βρίσκεσαι, εδώ στον πολιτισμένο κόσμο να μοιράσεις τα δώρα στα παιδιά.

Πρώτα πρώτα, Αη-Βασίλη μου, το ξέρεις πως πρέπει να βάλεις μέσα στο τσουβάλι σου και δώρα για τους μεγάλους; Το ξέρεις πως τα δώρα αυτά πρέπει να είναι τέτοια που να κάνουν τους μεγάλους να ξοδέψουν ακόμα περισσότερα χρήματα για να τα αποκτήσουν; Τώρα που το σκέφτομαι, καλέ μου Άγιε, μήπως έχεις μπει κι εσύ σ’ αυτό το κόλπο του μάρκετινγκ κι εγώ τσάμπα σου κάνω τα παράπονα μου; Αν έχεις κάνει κάτι τέτοιο ειλικρινά έχω χάσει πάσα ιδέα για σένα!!! Αν όχι, πρέπει να ξέρεις πως παίζονται παιχνίδια εις βάρος σου εδώ στον Δυτικό πολιτισμό, καλόβολε και χουβαρντά άγιε μας.

Άκου λοιπόν τι γίνεται. Ο κάθε πικραμένος, που όσα και να έχει δεν του φτάνουν, προσπαθεί να «οικονομήσει» ακόμα πιο πολλά χρησιμοποιώντας σε. Μας βομβαρδίζουν μέσα από τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, μας στέλνουν γράμματα στα σπίτια μας και μας λένε πως ΕΣΥ θέλεις να μας φέρεις δώρα. Και χαιρόμαστε κι εμείς που μας ξέρεις, που θέλεις να μας κάνεις ευτυχισμένους, που θέλεις να μας χαρίσεις πράγματα. Χαιρόμαστε που στα γράμματα τους μας θυμούνται με το μικρό μας όνομα οι χιλιάδες επιχειρήσεις... Χαιρόμαστε που η προσφορά τους είναι «ειδικά για μας».

Χαιρόμαστε μέχρι να διαβάσουμε την επόμενη παράγραφο του γράμματος και η χαρά μας να γίνει από απογοήτευση μέχρι οργή. Αυτό εξαρτάται από το πόσο αφελείς ή επιρρεπείς είμαστε. Γιατί εκεί μας εξηγούν πως για να μας δώσεις το δώρο μας πρέπει να ψωνίσουμε στο δεκαπλάσιο της αξίας του. Δε λέω, δελεάζουν τον καταναλωτή τίμια –δούναι λαβείν είναι όλα στον κόσμο τούτο- και ως εδώ αποδεκτό. Αυτός είναι ο στόχος τους. Να προσπαθούν να γίνουν από πλούσιοι πλουσιότεροι. Αλλά στο όνομα σου;;; Έλεος!!!

Γιαυτό σου λέω... δεν φαντάζομαι να έκανες κανένα κονέ μαζί τους και να τα κάνατε πλακάκια για να πλουτίσουν όλοι αυτοί ε; Γιατί καλά ως εδώ, και το ανεχτήκαμε που σε φορέσαν το ασπροκόκκινο κοστουμάκι προς όφελος τους. Ανεχτήκαμε πως σ’ έκαναν χοντρούλη και με κόκκινα μαγουλάκια. Επικροτήσαμε που σου έδωσαν το ίματζ του χαρούμενου αγίου. Έτσι κι αλλοιώς οι άγιοι μας δεν ήταν ούτε κακοί, ούτε εκδικητικοί. Αυστηροί ναι ήταν, αλλά για το δικό μας συμφέρον και τη σωτηρία της ψυχής μας. Δεχτήκαμε και την «εναλακτική» στολή σε μπλε ή πρασινάκι. Δεν μπορείς φουκαρούλη μου να κυκλοφορείς με τα ίδια ασπροκόκκινα από τη δεκαετία του τριάντα. Όχι τίποτα, αλλά θα το πάρουν επάνω τους και οι οπαδοί το Ολυμπιακού και θα νομίσουν πως είσαι η μασκώτ τους κι όχι ο άγιος της κόκα κόλα. Εντάξει, ξεχάσαμε πως δεν μένεις πια στην Καισάρεια –έτσι κι αλλοιώς η μετακίνηση των πληθυσμών της γης είναι σημείο των καιρών και ίδιον της παγκοσμιοποίησης- καλά έκανες και πήγες στον Βόρειο Πόλο και δε με κόφτει εμένα πώς αντέχεις το κρύο εκεί πάνω. Στο κάτω κάτω μπορεί να θεωρείς πως είναι πρόοδος από κει που ήσουν επίσκοπος σε μια ολόκληρη περιοχή, τώρα να έχεις ένα χωριό με το όνομα σου στη μακρινή Φινλανδία και να έρχονται να σε βλέπουν τουρίστες απ’ όλον τον κόσμο. Δεν είπαμε κουβέντα που σε φόρτωσαν και την κυρία Κλάους για σύζυγο και μια ολόκληρη ταξιαρχία από ξωτικά να σε βοηθάνε. Άκου ξωτικά να βοηθούν έναν Άγιο!!! Το βρήκαμε απόλυτα φυσιολογικό να σου δώσουν για μεταφορικό μέσον ένα ελκηθρο με τάρανδους –ταιριάζει με το περιβάλλον που ζεις. Άλλο καπέλο, πως οι τάρανδοι δεν πετάνε, άλλο πως δεν γίνεται να κάνουν το γύρο της γης μέσα σε μια νύχτα, άλλο πως μας έρχεσαι τα Χριστούγεννα κι όχι την πρώτη Ιανουαρίου. Αυτό το τελευταίο μάλλον μόνος σου το εφεύρες για να σε κερνάμε εμείς κι όχι για να μας κεράσεις για τη γιορτή σου.

Όμως επιμένω πως αν έχεις κάνει κονέ με όλους αυτούς που στο όνομα σου κοιτάνε να πλουτίσουν, τότε θα μ’ αναγκάσεις να βγω έξω και να φωνάζω πως ο Αη-Βασίλης είναι προδότης. Πως δεν σκέφτεται τα οικονομικά ζόρια του κοσμάκη. Πως δεν τον νοιάζει που γινόμαστε από φτωχοί φτωχότεροι μέρα με τη μέρα. Πως έχει μπει στο «κόλπο» και μας κάνει να πληρώνουμε με πλαστικό χρήμα, με δάνεια και δανεικά.

Κι όχι τίποτα, αλλά αν βγω και το φωνάξω ότι είσαι προδότης, αυτή η ενέργεια μου θα έχει τραγικές επιπτώσεις στην καριέρα μου και την προσωπικότητα μου, μη σου πω πως θα βλάψει και την καλή μου φήμη δηλαδή. Γιατί, πρώτον θα απογοητεύσω τα παιδιά που τόσο πολύ πιστεύουν σε σένα , μετά θα με περάσουν όλοι για χαζή –τόσο πολύ έχει μπει το παραμύθιασμα στο πετσί μας ακόμα κι εμάς τους μεγάλους – και δεν έχουμε κι άδικο που ψάχνουμε ψήγματα ευτυχίας μέσα από τον υπερκαταναλωτισμό. Μήπως μας έμεινε και τίποτα άλλο για να είμαστε ευχαριστημένοι σ’ αυτόν τον επιπόλαιο κόσμο που ζούμε; Μήπως μπορούμε πια να βρούμε ανθρώπους που να μας αγαπάνε ειλικρινά και να μας εκτιμούν για την ποιότητα του χαρακτήρα μας και κι όχι για τις μάρκες που φοράμε, το αυτοκίνητο που οδηγούμε και την πολυτέλεια που μας περιβάλλει; Και το χειρότερο απ’ όλα, αν εγώ, καλέ μου άγιε, φωνάξω πως είσαι προδότης, κανείς δεν θα σκεφτεί πως αντιδρώ σαν το παιδάκι που φώναξε «ο βασιλιάς είναι γυμνός» στο γνωστό παραμύθι, γιατί είμαι και μια μεγάλη γυναίκα και «δε με παίρνει» να κάνω τέτοια στη μέση του δρόμου.

Γιαυτό, σε παρακαλώ καλέ μου Αη Βασίλη, κάνε κάτι να διορθωθούν τα πράματα εδώ κάτω στον πολιτισμένο κόσμο, να σταματήσουν τόσοι και τόσοι να καπηλεύονται το όνομα σου στο όνομα του κέρδους, φώτισε τους με την αγιοσύνη σου να γίνουν τίμιοι και να χρησιμοποιούν θεμιτά μέσα για να κερδίζουν. Γιατί αν δεν το κάνεις αυτό, πίστεψε με θα αρχίσω να σκέφτομαι πως ή δεν είσαι ο πραγματικός Αη-Βασίλης, ή πως Αη-Βασίλης δεν υπάρχει τελικά. Κι αυτό ναι! Θα το πω σ’ όλον τον κόσμο, εκτός απ’ τα παιδιά που στην τελική δεν μου φταίνε σε τίποτα. Καλά είναι εκεί, ευτυχισμένα κάτω απ΄τις φτερούγες των γονιών τους (σιγά μην ήταν οι δικές σου άγιε του υπερκαταναλωτισμού ή των επιχειρήσεων που σε χρησιμοποιούν). Κι ας με πουν χαζή οι μεγάλοι. Αυτοί στο κάτω κάτω ξέρουν πως δεν υπάρχεις, σωστά;

Σ΄ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να διαβάσεις όσα είχα να σου πω. Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να εκφράσω τη δικαιολογημένη αγανάκτηση μου.

Περιμένω με ανυπομονησία να μου φέρεις ένα δώρο χωρίς αντάλαγμα

Με αγάπη

Μαρία

ΥΓ. Μη μου θυμώνεις που είμαι γρινιάρα, σε παρακαλώ. Απλά προέρχομαι από ένα λαό με πραγματική κουλτούρα και πολιτισμό, που έδωσε τα φώτα του σ’ όλα αυτά τα ετερόφωτα κρατίδια που εφεύραν τάχαμ δήθεν τι;

Εγώ έναν Άγιο Βασίλη ξέρω κι αυτός βοηθούσε τους φτωχούς. Δεν τους έκανε να τραβάν τα μαλλιά τους όταν έρχονταν ο λογαριασμός της πιστωτικής τους κάρτας και η δόση του δανείου τους.