ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ

Καλωσορίσατε στο ιστολόγιο μου. Εδώ θα βρείτε σκέψεις μου και φωτογραφίες μου. Τίς δυο αγαπημένες μου ασχολίες.

Ενημερώνω πως οτιδήποτε είναι αναρτημένο στο ιστολόγιο μου, φωτογραφία μου ή κείμενο μου, έχει κατωχυρωθεί για πνευματικά δικαιώματα και επομένως ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να χρησιμοποιηθεί χωρίς την έγγραφη άδεια μου. Ευχαριστώ.
To your information: Anything uploaded in this blog has been through copyright procedure, thus any attempt of copying part or a whole is due to prosecution.

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Η ΓΑΤΑ


Πρωί -πρωί η γάτα βγήκε για τον πρώτο της περίπατο.  Είχε πλύνει τα δόντια της και τη γούνα της, είχε γυαλίσει τα νύχια της και γεμάτη αισιοδοξία για το ξεκίνημα της μέρα βγήκε να ξεμουδιάσει από τον ύπνο πριν αρχίσει τις βασικές ασχολίες της… τάισμα των γατιών, συγύρισμα του γατόσπιτου, μαγείρεμα, κλπ…
Στη γωνιά του δρόμου είδε έναν μικρούλικο γάτο  να έρχεται προς το μέρος της. Ήταν ένας γάτος σκεφτικός κι έμοιαζε μάλλον αφηρημένος. 
-Καλημέρα γατούλη,  είπε η γάτα μας με καλή διάθεση.
-Μη λες βλακείες, της απάντησε ο γάτος. Τι καλημέρα. Δεν βλέπεις που θα βρέξει;
-Δεν έχει σημασία, απάντησε εκείνη. Εγώ σου λέω καλημέρα για όλα τα’ άλλα εκτός απ΄ τη βροχή.
-Βλακείες, ξαναείπε ο γατούλης. Δεν υπάρχουν όλα τα’ άλλα. Άμα βρέξεις  τη γούνα σου θα είσαι άσχημη. Κι αυτό είναι βλακεία, αλλά γιατί να νοιάζομαι εγώ αν εσύ είσαι χαζή;
Αυτά είπε και προχώρησε καμαρωτός.
Η γατούλα καθόταν στη γωνία και κοίταζε.
-Τι χαζός γάτος, σκέφτηκε.  Μόνο βλακείες ξέρει να λέει… Τι τον νοιάζει αυτόν αν βραχεί η γούνα μου;
Κι όμως τον ένοιαζε το γάτο. Κάθε πρωί έβλεπε τη γατούλα να πηγαίνει βόλτα και η καρδιά του χοροπηδούσε κάτω από τη γατίσια γούνα του.  Κάθε πρωί κοντοστεκόταν για να τη μιλήσει, αλλά εκείνη περνούσε  αδιάφορη και τα γατίσια μάτια της κοίταζαν αλλού.
Ήταν μια όμορφη γάτα με κόκκινες και άσπρες γυαλιστερές ρίγες. Με μάτια μεγάλα που  έλεγαν και υπόσχονταν πολλά….
Τόσον καιρό δεν του είχε δώσει σημασία γιατί πίστευε πως κι αυτός κοίταγε αλλού. Μπορεί να ήταν και αλήθεια…. Εκείνη τη μέρα την τράβηξε το λυπημένο ύφος του και σκέφτηκε ότι δεν ήταν και τόσο αναίσθητος όσο ήθελε να δείχνει. Είπε λοιπόν να ρίξει τα’ άδεια της και  να που ξαφνικά άρχισε να υποψιάζεται ότι  έπιασε γεμάτα! Έλα όμως που ο εγωίσταρος δεν το έβαζε κάτω!
Α τον ….! Αναστέναξε η γάτα και κάθισε να καταστρώσει σχέδιο ριξίματος του γάτου. Ακόμα δουλεύει η γάτα μας κι απ’ ότι φαίνεται κάτι θα βγει.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.... :-)

Δεν υπάρχουν σχόλια: