Κατεστημένο θεωρούμε το κοινωνικό φαινόμενο σύμφωνα με το οποίο υπάρχει σθεναρή αντίσταση για αλλαγή οποιουδήποτε είδους και ειδικά προς το καλύτερο.
Δεδομένου του γεγονότος πως μια μόνιμη και χωρίς αλλαγές κατάσταση, οδηγεί στην έλλειψη της προόδου, θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι, μια κατεστημένη κατάσταση είναι εγκλωβισμένη στην στασιμότητα που η ίδια έχει δημιουργήσει. Επομένως «βαλτώνει» στα δεδομένα της χωρίς να τολμά ή ακόμα και να έχει διάθεση να αλλάξει κάτι, πράγμα που απαιτεί κόπο και θυσίες, τις οποίες οι έχοντες και κατέχοντες τα ηνία του συστήματος δεν έχουν λόγο να υποστούν, είτε φοβούμενοι πως θα τους οδηγήσουν στην επώδυνη αλλαγή, είτε γιατί λειτουργώντας εκ του ασφαλούς συντηρούν και διαφυλάττουν τα δικά τους συμφέροντα.
Οι υπεύθυνοι για τη δημιουργία οποιουδήποτε είδους κατεστημένου είναι οι μόνοι που έχουν καρπωθεί τα πλεονεκτήματα που τους παρέχει αυτό, αγνοώντας όποιον δεν πήρε μέρος στη δημιουργία του, αγνοώντας ακόμα και αυτούς που κάποτε τους βοήθησαν να πάρουν τη δύναμη στα χέρια τους χωρίς να έχουν ιδέα τι επρόκειτο να επακολουθήσει. Τους μόνους που δεν αγνοούν είναι οι «δικοί τους», οι οποίοι είναι και οι μόνοι που «γεύονται» τους καρπούς των δημιουργών και κατ’ ιδίαν ομολογίαν ευεργετών τους.
Σύμφωνα με την αρχή της δομής των κοινωνικών δρώμενων σε κάθε κοινότητα, το κατεστημένο βρίσκεται ανάμεσα στο περιθώριο και την πρόοδο. Σε μια σχηματική παράσταση των τριών αυτών κοινωνικών όρων, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πρόοδος βρίσκεται πάνω από το κατεστημένο, ενώ το περιθώριο από κάτω του.
Με γνώμονα το γεγονός πως οποιαδήποτε κατεστημένη κατάσταση δεν επιδιώκει την πρόοδο και την αλλαγή, αλλά παραμένει στάσιμη, θα συμπεράνουμε πως το κατεστημένο μπορεί να συγκριθεί με βάλτο όπου τα μόνα ζωικά και φυτικά είδη που μπορούν να επιζήσουν είναι ανάξια λόγου και οδηγούν τον ίδιο το βάλτο στην αποσύνθεση, με αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση του χώρου όπου βρίσκονται και την ολική καταστροφή του τελικά.
Αν παραλληλίσουμε το βάλτο-κατεστημένο με μια ανθρώπινη κοινωνία, θα κατατάσσαμε το κάθε ένα από τα στοιχεία που τον συνθέτουν ως εξής:
Βάλτος: ο Τόπος.
Λιμνάζοντα νερά: οι άνθρωποι που δημιούργησαν το κατεστημένο.
Βλάστηση και ζωικά είδη: όλοι όσοι κατάφεραν να καρπωθούν αυτά που τους «χάρισε» στην ουσία το κατεστημένο.
Να σημειώσουμε εδώ πως κανένας υγιώς σκεπτόμενος και προοδευτικός άνθρωπος δεν θεωρεί πως ο βάλτος είναι χώρος όπου μπορεί να ζει και να δημιουργεί.
Θα επιχειρήσει να ξεμπλοκάρει τους μηχανισμούς που δημιούργησαν το βάλτο, ή θα απομακρυνθεί απ’ αυτόν αναζητώντας καλύτερη ποιότητα ζωής.
Επειδή όμως κατά το κοινώς λεγόμενο «όπου γης πατρίς», δύσκολα ο προοδευτικός πολίτης εγκαταλείπει τον τόπο του –σε αντίθεση με τους κατεστημενικούς που παίζοντας σε πολλά ταμπλό, είναι και δεν είναι κάτοικοι του βάλτου, πηγαινοερχόμενοι ανάμεσα στον εκτός του βάλτου καθαρό αέρα για να ζουν και εντός του βάλτου για να οικονομούν- επειδή ακριβώς ο προοδευτικός άνθρωπος αγαπά τον τόπο του και δεν επιθυμεί να τον βλέπει να καταστρέφεται, γιαυτό παραμένει και αγωνίζεται να τον αλλάξει.
Ευχής έργον για κάθε προοδευτικό είναι να ξυπνήσει όλες τις αποκοιμισμένες συνειδήσεις, να δραστηριοποιήσει τους μηχανισμούς που θα αλλάξουν τη μορφή του βάλτου σε πεντακάθαρη και υγιή λίμνη γεμάτη ζωή, που θα κάνει τον αέρα της περιοχής να πνέει και να παρασύρει μακριά οτιδήποτε καταστρέφει τον τόπο.
Για να πετύχει αυτή η αλλαγή χρειάζεται κάτι πολύ απλό. Χρειάζεται ο κάθε κάτοικος του βάλτου να οραματιστεί την αλλαγή και να δει μπροστά του την πρόοδο που έρχεται. Να κάνει την υπέρβαση πράξη και να στείλει το κατεστημένο εκεί που του αξίζει. Στον πυθμένα της λίμνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου